- recensie - Next to Normal raakt diepScènefoto 'Next to Normal!' © Karthago vzw Tom Kitts en Brian Yorkey’s musical Next To Normal was op 4, 5 en 6 maart 2016 voor het eerst in Vlaanderen te zien. Het amateurmusicalgezelschap Karthago presenteerde de Vlaamse première in het Arca Theater in Gent en deed dat met verve. Er is behoorlijk wat lef voor nodig om als amateurmusicalgezelschap een complex stuk als Next to Normal op te voeren. Het team van Karthago deed het. En hoe. Een pakkende voorstelling met professionele allures is het resultaat! Next to Normal gaat over Diana die met een bipolaire stoornis kampt sinds het overlijden van haar zoon. Ondanks jarenlange verschillende behandelingen, slaagt ze er niet in om erbovenop te geraken en dat heeft een grote impact op het leven van haar man en dochter. Allereerst verzorgde vertaler, en tevens regisseur, Arne Schögler, een vlotte Vlaamse vertaling met heel wat knappe vondsten. Toegegeven, af en toe lag een klemtoon niet op de juiste plek, maar dat zijn kleine schoonheidsfoutjes. Zijn dynamische regie stuwt het stuk voort. Met name de openingsscène van het tweede deel (Wish I were here) en de scènes ‘Hoe kon ik het vergeten‘ (how could I ever forget) en ‘Dus ja, ik ga’ (so anyway) staan op mijn netvlies gegrift. Puur kippenvel. Vooral de twee laatstgenoemde scènes ontroeren tot tranen toe. Hoewel een musical natuurlijk op en top teamwork is, vallen in de cast vooral Sandra Swagers (Diana) en Christof Defryn (Dr. Fine/Madden) op. Vocaal zijn ze de sterksten en dat geldt eveneens voor hun acteerprestatie. Joeri Jacobs (Henry) levert op zijn beurt een memorabele acteerprestatie af. Vooral zijn komische timing in de scènes met Hanne Van Den Bergh (Natalie) is heerlijk. Nils Anderson (Dan) en Anthony De Lille (Gabe) zijn verdienstelijk in hun toch wel complexe rol. Ook de samenzang is buitengewoon sterk. Een aandachtspunt hierbij is wel de verstaanbaarheid. Bij sommige groepsnummers komt de tekst niet helemaal tot zijn recht, wegens niet goed verstaanbaar. Het decor is simpel, maar functioneert bijzonder goed. Een suggestieve woonkamer, badkamer, repetitieruimte en dokterskabinet. Enkel het wegrollen van de bureaustoelen is wat vervelend. De ledscreens geven het decor de typische Next to Normal-touch die eigen is aan de professionele buitenlandse producties. Een mooie toevoeging zonder overdadig aanwezig te zijn. Mooi. Ook de aanwezigheid van het orkest op toneel is een – misschien wel noodzakelijke - goede keuze. Het orkest is eenvoudigweg top! Dus is het niet meer dan terecht dat ze voor het publiek zichtbaar zijn. Next to Normal in de versie van Karthago is een buitengewoon sterke, gedurfde en ontroerende musical geworden. Een voorstelling met professionele allures. Nooit verwacht dat een amateurmusical zo sterk zou zijn en me zo diep zou ontroeren. Chapeau! Next to Normal: gezien op zondag 6 maart 2016 in het Arca Theater in Gent.
Meer info over Karthago vzw vind je op www.vzwkarthago.com. |
[aMateurs]Musical leeft in Vlaanderen veel sterker dan je zou vermoeden. Getuige hiervan zijn de vele amateurmusical-
gezelschappen. In deze rubriek gaan we dieper in op het bruisende veld van de amateurmusical. Tags
Alles
|